این دارو را در دوز و مدت زمان تجویز شده توسط پزشک مصرف کنید. آن را به طور کلی قورت دهید. آن را نجوید، له نکنید و نشکنید.

نحوه استفاده از قرص وگادول

قرص وگادول 25 میلی گرمی ممکن است با غذا یا بدون غذا مصرف شود، اما بهتر است در زمان مشخصی مصرف شود.

قرص وگادول چگونه کار می کند

قرص وگادول 25 میلی گرمی یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) به نام مهارکننده های COX-2 است.

این دارو با جلوگیری از انتشار برخی از پیام رسان های شیمیایی که مسئول درد و التهاب هستند (قرمزی و تورم) عمل می کند.

مصرف الکل همراه با قرص وگادول 25 میلی گرمی بی خطر است.

استفاده از قرص 25 میلی گرمی وگادول در دوران بارداری ممکن است خطرناک باشد. اگرچه مطالعات محدودی بر روی انسان انجام شده است، اما مطالعات حیوانی اثرات مضری را بر روی جنین در حال رشد نشان داده است.

پزشک مزایا و خطرات احتمالی را قبل از تجویز آن برای شما می سنجد. لطفا با پزشک خود مشورت کنید.

اطلاعاتی در مورد استفاده از قرص وگادول 25 میلی گرم در دوران شیردهی در دسترس نیست. لطفا با پزشک خود مشورت کنید.

مشخص نیست که آیا قرص وگادول 25 میلی گرمی توانایی رانندگی را تغییر می دهد یا خیر. در صورت مشاهده علائمی که بر توانایی تمرکز و واکنش شما تأثیر می گذارد، رانندگی نکنید.

اطلاعات محدودی در مورد استفاده از قرص Vegadol 25mg در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی وجود دارد. لطفا با پزشک خود مشورت کنید.

مصرف قرص 25 میلی گرمی وگادول در بیماران مبتلا به بیماری شدید کلیوی توصیه نمی شود.

قرص وگادول 25 میلی گرمی باید در بیماران مبتلا به بیماری کبد با احتیاط مصرف شود. ممکن است نیاز به تنظیم دوز قرص وگادول 25 میلی گرم باشد. لطفا با پزشک خود مشورت کنید.

مصرف قرص وگادول 25 میلی گرمی در بیماران مبتلا به بیماری کبدی متوسط ​​تا شدید توصیه نمی شود.

قبل از مصرف این دارو

اگر به مترونیدازول، سکنیدازول یا تینیدازول حساسیت دارید، نباید از این دارو استفاده کنید یا اگر:

در 3 روز گذشته الکل مصرف کرده اید؛

• شما در 3 روز گذشته غذاها یا داروهای حاوی پروپیلن گلیکول مصرف کرده اید. یا
• شما در 14 روز گذشته دی سولفیرام (آنتابوس) مصرف کرده اید.

ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب برساند. از مترونیدازول برای درمان تریکومونیازیس در سه ماهه اول بارداری استفاده نکنید. در صورت بارداری به پزشک خود اطلاع دهید.

آمفتامین : تمام موارد استفاده از مترونیدازول برای درمان کودکان و نوجوانان تایید نشده است. مترونیدازول برای درمان عفونت های واژن در دخترانی که دوره قاعدگی آنها شروع نشده است، تایید نشده است.

برای اطمینان از اینکه می‌توانید با خیال راحت این دارو را مصرف کنید، اگر تا به حال داشته‌اید به پزشک خود اطلاع دهید:

• بیماری کبد؛
• بیماری کلیوی (یا اگر تحت دیالیز هستید)؛
• اختلال در ریتم قلب؛
• یک بیماری معده یا روده مانند بیماری کرون؛
• اختلال سلول های خونی مانند کم خونی (کمبود گلبول های قرمز) یا تعداد گلبول های سفید کم (WBC)؛
• عفونت قارچی در هر نقطه از بدن شما؛ یا
• یک اختلال عصبی

مترونیدازول در مطالعات حیوانی باعث ایجاد سرطان شده است. با این حال، مشخص نیست که آیا این در انسان رخ می دهد یا خیر. از پزشک خود در مورد خطر خود بپرسید.

آمفتامین ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد

قرص خوراکی آمفتامین می تواند با سایر داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که ممکن است مصرف می کنید تداخل داشته باشد. تداخل زمانی است که یک ماده نحوه عملکرد دارو را تغییر دهد. این می تواند مضر باشد یا از عملکرد خوب دارو جلوگیری کند.

آمفتامین : برای کمک به جلوگیری از تداخل، پزشک باید تمام داروهای شما را با دقت مدیریت کند. حتماً در مورد تمام داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.

برای اینکه بدانید این دارو چگونه ممکن است با داروی دیگری که مصرف می کنید تداخل داشته باشد، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

نمونه هایی از داروهایی که می توانند باعث تداخل با آمفتامین شوند در زیر فهرست شده اند.

هنگامی که با آمفتامین مصرف می شود، داروهایی که اسید معده را کاهش می دهند، مانند آنتی اسیدها، ممکن است سطح آمفتامین را در بدن شما افزایش دهند. این ممکن است خطر عوارض جانبی آمفتامین را افزایش دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

مهار کننده های پمپ پروتون مانند:

• امپرازول
• اسموپرازول

آنتاگونیست های گیرنده H2 مانند:

• رانیتیدین
• فاموتیدین

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs)
ترکیب آمفتامین و یک TCA می تواند فشار خون و خطر مشکلات قلبی را افزایش دهد. نمونه هایی از TCA ها عبارتند از:

• آمی تریپتیلین
• کلومیپرامین
• دزیپرامین
• دوکسپین
• ایمی پرامین
• نورتریپتیلین
• پروتریپتیلین
• تری میپرامین

داروهای ضد افسردگی مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOI).

هنگامی که این داروها همراه با آمفتامین مصرف می شوند، می توانند از پردازش صحیح آمفتامین توسط بدن جلوگیری کنند. این ممکن است باعث افزایش سطح آمفتامین در بدن شما شود.

این ممکن است خطر فشار خون بسیار بالا، درد قفسه سینه، سردرد شدید و دمای بدن بالا را افزایش دهد. آمفتامین هرگز نباید در عرض 14 روز پس از استفاده از یک ضد افسردگی وگادول MAOI مصرف شود.

مترونیدازول همچنین برای درمان تریکومونیازیس، یک بیماری مقاربتی که توسط یک انگل ایجاد می شود، استفاده می شود. معمولاً هر دو شریک جنسی به طور همزمان درمان می شوند، حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشند.

از مترونیدازول برای درمان هر بیماری که توسط پزشکتان بررسی نشده است استفاده نکنید.

چگونه باید لورازپام مصرف کنم؟

لورازپام را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید.

هرگز از لورازپام در مقادیر بیشتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده استفاده نکنید. اگر احساس می‌کنید میل شدید به استفاده بیشتر از لورازپام دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.

هرگز این دارو را با شخص دیگری، به ویژه فردی که سابقه سوء مصرف مواد مخدر یا اعتیاد دارد، به اشتراک نگذارید.

سوء استفاده مصرف لورازپام می تواند باعث اعتیاد، مصرف بیش از حد یا مرگ شود. دارو را در جایی نگهداری کنید که دیگران نتوانند به آن دسترسی پیدا کنند. فروش یا ريتالين واگذاری این دارو خلاف قانون است.

کنسانتره خوراکی (مایع) را با دستگاه اندازه گیری ارائه شده (نه قاشق آشپزخانه) اندازه گیری کنید.

مایع را با آب، آب میوه، نوشابه یا غذای نرم مانند سس سیب یا پودینگ مخلوط کنید. بلافاصله این مخلوط را قورت دهید.

کپسول طولانی رهش را به طور کامل قورت دهید و آن را له نکنید، نجوید، نشکنید یا باز نکنید.

اگر نمی توانید یک کپسول را به طور کامل قورت دهید، آن را باز کرده و دارو را با سس سیب مخلوط کنید. بلافاصله مخلوط را بدون جویدن قورت دهید. سپس یک لیوان آب بنوشید.

مصرف لورازپام را بدون مشورت با پزشک خود قطع نکنید. در صورت قطع ناگهانی مصرف دارو پس از مصرف طولانی مدت، ممکن است علائم ترک تهدید کننده زندگی داشته باشید.

کاملا بسته و در دمای اتاق و به دور از رطوبت و گرما نگهداری شود.

شکل مایع لورازپام را در یخچال نگهداری کنید. هر مایعی که استفاده نشده را ظرف 90 روز دور بریزید.

داروی خود را در مکانی نگهداری کنید که هیچ کس نتواند از آن به طور نادرست استفاده کند.

ریتالین

متیل فنیدیت نباید در کودکان زیر 6 سال استفاده شود. ایمنی و اثربخشی در این گروه سنی ثابت نشده است.

اختلال کبدی

ریتالین در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی مطالعه نشده است. در این بیماران باید احتیاط کرد.

اختلال کلیوی

ریتالین در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی مطالعه نشده است. در این بیماران باید احتیاط کرد.

4.3 موارد منع مصرف ریتالین :

• حساسیت شناخته شده به متیل فنیدیت یا هر یک از مواد کمکی موجود در ریتالین.

• گلوکوم

• فاکروموسیتوم

• در طول درمان با مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAO) یا طی حداقل 14 روز پس از قطع آن داروها، به دلیل خطر بحران فشار خون بالا (به بخش 4.5 مراجعه کنید).

• پرکاری تیروئید یا تیروتوکسیکوز

• تشخیص یا سابقه افسردگی شدید، بی اشتهایی عصبی/ اختلالات بی اشتهایی، تمایل به خودکشی، علائم روان پریشی، اختلالات خلقی شدید، شیدایی، اسکیزوفرنی، اختلال شخصیت روانی/مرز.

• تشخیص ریتالین یا سابقه اختلال دوقطبی (عاطفی) شدید و اپیزودیک (نوع 1) (که به خوبی کنترل نشده است)

• اختلالات قلبی عروقی از قبل موجود از جمله فشار خون شدید، نارسایی قلبی، بیماری انسداد شریانی، آنژین صدری، بیماری مادرزادی قلبی با اهمیت همودینامیکی، کاردیومیوپاتی ها، انفارکتوس میوکارد، آریتمی های بالقوه تهدید کننده زندگی و کانالوپاتی ها (اختلالات ناشی از اختلال عملکرد کانال های یونی)

• اختلالات عروق مغزی از قبل موجود آنوریسم مغزی، ناهنجاری های عروقی از جمله واسکولیت یا سکته مغزی یا عوامل خطر شناخته شده برای اختلالات عروق مغزی

4.4 هشدارها و اقدامات احتیاطی ویژه برای استفاده
درمان با متیل فنیدیت در همه کودکان مبتلا به ADHD اندیکاسیون ندارد و تصمیم برای استفاده از دارو باید بر اساس ارزیابی بسیار دقیق از شدت و مزمن بودن علائم کودک در رابطه با سن کودک باشد.

مصرف طولانی ریتالین مدت (بیش از 12 ماه) در کودکان و نوجوانان

ایمنی مترونيدازول و اثربخشی استفاده طولانی مدت از متیل فنیدات به طور سیستماتیک در کارآزمایی های کنترل شده ارزیابی نشده است.

درمان با متیل فنیدیت نباید و نباید نامحدود باشد. درمان با متیل فنیدیت معمولاً در طول یا بعد از بلوغ قطع می شود.

بیماران تحت درمان طولانی مدت (به عنوان مثال بیش از 12 ماه) باید طبق دستورالعمل بخش 4.2 و 4.4 برای وضعیت قلبی عروقی، رشد، اشتها، توسعه de nevo یا بدتر شدن آمفتامین اختلالات روانپزشکی موجود، نظارت ریتالین مداوم و دقیق داشته باشند.

هشدارها برای مصرف مترونیدازول

اگر اخیراً الکل مصرف کرده اید یا در 2 هفته گذشته دی سولفیرام (Antabuse) مصرف کرده اید، نباید از مترونیدازول استفاده کنید.

در حین مصرف مترونیدازول و حداقل تا 3 روز پس از قطع مصرف، الکل ننوشید یا غذاها یا داروهای حاوی پروپیلن گلیکول مصرف نکنید.

تشنج لورازپام و سایر ناهنجاری های سیستم عصبی در بیماران تحت درمان با مترونیدازول گزارش شده است. در صورت مشاهده علائم عصبی مانند تشنج، سردرد، تغییرات بینایی، ضعف، بی حسی یا گزگز، باید فوراً مصرف این دارو را متوقف کنید.

این دارو عفونت ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا را درمان نمی کند.

در مطالعات حیوانی (موش و موش صحرایی)، این دارو باعث ایجاد انواع خاصی از سرطان یا تومور می شود.

مشخص نیست که آیا این اثرات در افرادی که از این دارو استفاده می کنند رخ می دهد یا خیر. از پزشک خود در مورد خطر خود بپرسید